Arak Buisman: "Ik wil mezelf dit nooit meer aandoen."
Arak Buisman: "Ik wil mezelf dit nooit meer aandoen." Foto: George Huisman

Arak Buisman (38) is op de weg terug na 13 jaar lang drank, drugs en depressies

· leestijd 4 minuten Steenwijk

STEENWIJK - Dertien jaar lang bevond Arak Buisman (38) uit Steenwijk zich in de krochten van een andere wereld. Eén waarin zijn leven werd beheerst door drank, drugs, verslavingen, zware depressies en opnames in klinieken. Hij stak op zijn twintigste zijn eerste joint in de fik en wat er de daaropvolgende jaren gebeurde, tart elke fantasie. De keurig opgevoede jongeman, zoon van wijlen troubadour Gerard R. Buisman en Alie Buisman, verwerd een junk in de meest krachtige zin van het woord.

Maar zoals het begon, eindigde het ook: op eigen kracht, zonder kliniek, stopte hij vier jaar geleden met de harde drugs (alles wat je opsnuift). Een jaar later zei hij adieu tegen alcohol en in de tussentijd ook met blowen. Hij schreef er een boek over, dat hij in eigen beheer uitgaf: ‘ARAK, drank, drugs en depressies’, met als onderkop: ‘Overleven, dan leven’. Hij schrijft: ‘De verslavingsjaren zijn in een zucht voorbij gegaan’. 

Sigaretten
“Sigaretten roken was vanaf mijn vijftiende mijn eerste verslaving, op mijn achttiende rookte ik drie pakjes per week. Ik had een aversie tegen mensen die blowden, vond ik asociaal. Totdat ik het een keer deed en dacht: dat valt best mee. Ik vond het heerlijk, je drukt alles weg, dat is het gewoon. Mijn eerste joint weet ik nog. Ik zat in een bandje, het hoorde er een beetje bij, was wat stoer. Toen ik twintig was en samenwoonde, ging ik het elke dag doen. Ik begon toen ook met drinken door de week. De leden van de bands waar ik in zat, waren stevige drinkers, maar alleen in het weekend. Die hadden doordeweeks een baan, dat was heel anders.”

“Dat ik elke dag dronk, had ik niet eens echt door. Ik had tien jaar lang geen werk, ik zat in de Wajong. Ik weet nog dat ik op een dinsdagmiddag in mijn blote pens op mijn balkonnetje in het hart van de Oosterstraat, bier sta te drinken met vrienden. Nadien kwam de schaamte. Voor wie ik me schaamde? Voor mezelf. Gevolg was: méér drinken en op den duur ook meer speed en cocaïne. Er kwamen periodes dat ik zwaar depressief werd, ik durfde niet meer naar buiten. Ik wíst dat het niet normaal was, maar die angst, die depressie zit zó in je hoofd. Weet je, mijn oude vrienden van toen schaamden zich voor mij, dat ik zo op het balkon stond, blote pens en bier. Ze hebben zo vaak geprobeerd mij eruit te trekken maar op een gegeven moment hadden zij zoiets van: het is wel goed. Dat snapte ik toen niet, nu pas wel. Gelukkig zijn die oude vriendschappen weer aan het groeien, dat merk je. Dat is voor mij belangrijk, maar dat moet ik wel terugverdienen.”

Muziek
“Ondertussen deed ik heel veel muzikale dingen. Ik was gast bij het cabaret Terug Naar Steenwijk, en zat in de band Geen Gedonder. Die tijd was ik zwaar onder invloed er was geen pad met me te bewandelen. Als verslaafde leer je veel om het te verbergen. Je poetst je tanden om je dranklucht te verbergen, je doet foundation onder je ogen omdat je drie dagen wakker bent geweest.”

“Ik kreeg op enig moment een erfenis van mijn oma. Toen kwam ik met cocaïne in aanraking en begon een jaar lang ‘dat leventje’ te leiden. ’s Nachts om vier uur naar de Rabobank, 200 euro pinnen, doorfietsen naar je dealer: ‘Heb je twee envelopjes cocaïne voor me’. Dat heb ik altijd geprobeerd geheim te houden. Als ik daar nu aan terug denk, man, ik was gewoon een junk. Tot het uit de hand liep in de zin van, dat ik in de Hema trek kreeg, daar naar de wc ging en ging snuiven. Dat is gewoon niet normaal. Ik ben van die dertien verslavingsjaren altijd wel voor tachtig procent onder invloed geweest. Het was alcohol, het was wiet, toch vaak in combinatie met speed of harddrugs of cocaïne. Cocaïne is een verschrikkelijke harddrug.”

‘Zelfmedicatie’
“Het is een vooral een geestelijke verslaving. Het zit echt hier, in m’n kop. Ik zeg tegen mensen die ik nu help: jij voelt je ook wel eens rot, dan ga je een stukje lopen of je eet wat gezonds. Als je heel verslaafd bent en je voelt je rot: hier heb je wiet, speed, cocaïne, bier, valium of een oxazepam. Je gaat je problemen niet meer oplossen. Je neemt dat spul, dan voel je niks. Dan kom je later weer bij je positieven en denk je: shit wat heb ik gedaan? Dan nam ik weer een borrel en was ik weer rustig. Dus je bent continue met ‘zelfmedicatie’ bezig, continue elk pijntje of twijfeltje, of schaamte of gene ben je aan het wegdrukken. Dat heb ik gewoon heel lang gedaan.”

“Een maand of drie geleden ben ik wel weer begonnen met alcohol drinken. Ik zit nu op het punt dat ik me afvraag of het nog wel wat toevoegt aan mijn leven. Weet je: verslaafd ben je voor altijd, je hele leven. Ik heb twee jaar helemaal zonder alcohol gekund, misschien moet ik er nu écht mee stoppen. Ik wil mezelf dit nooit meer aandoen. Ten eerste weet ik niet of ik dat overleef maar het is nu echt genoeg geweest. De kans dat ik zal terugvallen is nooit nul.” 

“Januari 2018 kreeg ik een relatie met Kayleigh, ik was 33 en zij 17. Dit is wel de liefde van mijn leven, dat mag je gerust zo stellen ja. Ook vanwege haar zette ik een knop om, ik (maar eigenlijk wij samen) heb heel veel offers gebracht om te stoppen, om mijn leven te veranderen. Ik begin nu te denken aan gezin stichten, vaste baan, ander huisje, trouwen...”

‘Familie laat me niet vallen’
“Ik ben helemaal niet opgevoed en opgegroeid met gebruik en zo. Mijn familie heeft me nooit laten vallen. Dat is heel bijzonder. Ik heb gesprekken met mijn vader gehad toen hij op zijn sterfbed lag, dat hij zei: ‘Fysiek kan ik het niet meer maar ik had je anders het hele huis doorgetrapt.’ Omdat ik toen verslaafd was heb ik zijn dood ook nooit goed verwerkt. Ik kreeg er later pas last van, vanaf 2018, toen ik stopte met dingen. Toen kwam er emotioneel nogal wat los, toen pas merkte ik: wat mis ik die man eigenlijk. Maar ook: wat bijzonder dat hij altijd achter me stond. Terwijl ik dingen deed die ik niet hoorde te doen. Wat ik nooit meer zal vergeten dat hij zijn hand op mijn schouder legde en zei: ‘Arak, ik ga daar boven beter worden en jij gaat hier beter worden.’ Dus ik denk dat ie nou wel blij is hoe ik erbij zit.”

George Huisman

Het boek ‘ARAK’ is te koop bij muziekhuis Jan de Vries, Weemstraat 26 (achter de Blokker) in Steenwijk. Kosten: 15 euro. Open op woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag van 13.30 tot 17.00 uur.

Arak
Het winnende vrouwenteam, vlnr: Angelica Braam, Natasja Bolt, Hilda Knol, Tiny Landman, Saskia Kasma, Miranda Bastiaans en Carolien Stuurman
Oldstars vrouwen VV Steenwijk winnen toernooi Heracles Almelo, mannen worden derde in Irnsum Sport 22 uur geleden
Afbeelding
Nieuwe jassen voor jeugdleiders en jeugdtrainers van FC Oldemarkt Sport 23 uur geleden
Afbeelding
Op 14 april gaat Aangepaste dienstregeling RRReis in Steenwijkerland 28 mrt, 08:00