Slager Bouma is ijzersterke eeuwling

THIJ – De aanleiding om een slagersbedrijf te beginnen was geen fijne: Hendrikus Petrus (Henk) Bouma had in de eerste jaren van de vorige eeuw een café en een boerderij in De Blesse, toen al zijn koeien door mond-en-klauwzeer overleden. Het was voor hem het signaal het roer helemaal om te gooien. Hij begon een slagerij op Thij. Ervaring met koeien had hij immers voldoende en handeldrijven zat hem in de genen. De kalender stond op 3 april 1922. Volgend maand is het precies een eeuw geleden dat de slagerij zijn deuren opende.

H.P. Bouma (‘Koopman te Thij’) ging voortvarend te werk, want binnen tien jaar na de start had hij op dezelfde plaats aan de Oldemarktseweg een splinternieuwe winkel en woning gebouwd. Hij sloot daartoe in 1931 een hypothecaire lening van 1500 gulden af die, volgens de papieren, in juli 1945 in zijn geheel was afgelost. De winkel zou een eeuw lang op hetzelfde adres gehuisvest blijven.

Gebroeders

Op enig moment namen de gebroeders Bouma de zaak van hun vader- oprichter Henk over. “Jan en Hennie Bouma, mijn vader en mijn oom,” zegt kleinzoon Henk. “Ik weet niet beter of ze waren samen aan het werk. Jan was altijd in de winkel, Hennie altijd bij de weg voor de bestellingen en zo. Of er toen concurrentie was? Je had Ter Schure op Tuk, die bestaat ook nog steeds, en Bertus Hof, ook op Tuk, waar nu de dokterspraktijk staat. En je had slager Hof.”

Timmerman…

Kleinzoon Henk Bouma - vader van de huidige eigenaar Martijn - is vernoemd naar zijn grootvader. “Ik begon met vijftien, zestien jaar in de slagerij te werken,” herinnert de 80-jarige zich. ‘Dat was tegen het eind van de jaren vijftig. Ik had mijn Ulo-diploma op zak. Ik ging op basis van werken-leren naar de slagersvakscholen in Zwolle en Leeuwarden. Of ik slager wilde worden? Eerlijk? Och nee, naast ons had buurman Winters een timmerfabriek. Ik had ook wel timmerman willen worden. Wagenmaker Bos naast ons had een slijpsteen, moest ik alle messen slijpen, twee uur aan die steen draaien.”

Toch had Henk het slachten al rap in de vingers en hij bood zijn kennis en kunde ook aan anderen aan: “Ik ging op mijn vrije middag altijd naar Jopie Visser aan het Steenwijkerdiep, die had een grossierderij en koeienslachterij. Twintig koeien per keer slachten, koeienhuid eraf halen. Met dat koeien slachten verdiende ik in een middag meer dan bij mijn vader in de slagerij in een hele week. Drie, vier gulden per uur, en dan een uur of zeven, acht werken, had ik 24 of 27 gulden op mijn vrije dag. En thuis verdiende ik 15 gulden in de hele week. Dat slachten van koeien en varkens deden we hier ook al. Thuis in de slagerij hadden we één knecht.”

“Ik ging met mijn vader naar Groningen naar de veemarkt. Zwolle was dichterbij met de Veemarkthallen, maar dat was op een vrijdag en dat konden we niet wachten. Neef Tonny Bouma en zijn vader zaten in de varkenshandel. Kochten we altijd béste beesten van.”

Bezorgen

“Toen ik 27, 28 was nam ik de zaak over, nu een dikke halve eeuw geleden. Mijn jongste broer werd slager in Jubbega, daar stond een slagerij te koop. Die hebben ze gekocht. Later heeft de C100 die slagerij bij het bedrijf aangetrokken en werd mijn broer uitgekocht.” Henk: “Het was zeventig procent venten, dertig procent winkel. Wij bezorgden tot in Willemsoord, Scheerwolde, Wetering, heel vroeger gingen ze met vlees zelfs naar de Kniepe, onder Heerenveen. Op de fiets hé, is toch niet meer voor te stellen. En toen waren de wegen wat anders dan nu.”

In de picture

“Tot ik 77, 78 was, was ik hier altijd nog op de maandagochtend bij het slachten,” vertelt Henk. “Of het altijd een leuk vak is geweest? Ach, ik weet niet beter. Dat slager Bouma nog zo in de picture is vind ik prachtig. En in 2014 zijn ze nog uitgeroepen is tot tweede beste ‘Uw Slager’ van Nederland! Fantastisch. Je staat er niet bij stil dat zo’n slagerij in zo’n dorpje het wel eens honderd jaar kan volhouden. Dat is wel wat unieks, dat ze er tot op de dag van vandaag zo’n goed bestaan in hebben.”

Henk hield het als slager bijna veertig jaar vol; in 1997 stopte hij ermee, op 55-jarige leeftijd, nu 25 jaar geleden. Kleinzoon Henk: “Toen opa Henk al lang en breed uit de slagerij was bleef hij elke maandag trouw naar de veemarkt in Steenwijk gaan. Kwam meer dan eens ladderzat thuis, viel hij om met zijn fiets of Solex. Maar hij kocht nooit wat op die markt…” Martijn nam de zaak in 1995 over, Martijns vrouw Agnes trad in 1997 als mede-eigenaar toe, hun zoon Devin recent in 2022.

George Huisman