Reünie van school COV 1 klas 6 van 1972
· leestijd 1 minuut SteenwijkSTEENWIJK - De leerlingen van de laatste klas 6 van de voormalige Christelijk Volks Onderwijs 1-school (CVO 1) hielden afgelopen zaterdag een reunie. Van de 25 leerlingen kwamen 17 naar de Theekoepen in Park Rams Woerthe om bij te praten. Grietje Boxum nam het initiatief tot de reunie.
Na de thee maakten de reunisten een wandeling door Steenwijk. Roelie Stevens wijst tijdens de wandelingen plekken aan, die mooie herinneringen oproepen. Terwijl ze een foto laat zien van Kiosk Gasthuispoort zegt ze: “Hier haalden we in de pauzes altijd snoep.” Op de Hoge Wal staat ze stil op de plek waar vroeger de school heeft gestaan. Het is nu precies 50 jaar geleden dat die gesloopt werd. Voor sommige leerlingen was het ook zo lang geleden dat ze elkaar voor het laatst zagen. Een deel van hen verhuisde naar andere plekken in het land, zoals Groningen, Amsterdam en Gouda. De gekozen beroepen lopen uiteen van verpleegkundige tot rechter en van operator bij Dyka tot dominee.
Meester Joosten
Als je aan de klasgenoten vraagt, wat nou mooie herinneringen zijn, noemen zij allemaal meester Joosten. Hillie Stuitje vertelt dat zij zich als dorpskind uit Ossenzijl wel eens onzeker voelde tussen de stadskinderen. “Meester Joosten zei tegen mij: ‘Als je iets wilt, dan kun je het’ en dat heb ik altijd onthouden. Het heeft me op het goede pad gezet; op de mavo en opleiding verpleegkunde ging het me vloeiend af.” Andere leerlingen van klas 6 herinneren zich dat meester Joosten hen in rijen liet marcheren naar het gymlokaal, op de plek waar nu het gemeentehus staat. “Dat zou toch tegenwoordig echt niet meer kunnen,” zegt Stevens lachend.
Peter van Klaveren en Richard Westerbeek waren vroeger ‘beste’ vrienden. “Als zoon van een militair kwam ik graag op de boerderij van Richards ouders. Ik herinner me nog dat er een kalfje werd geboren, waar ik drie weken misselijk van ben geweest,” zegt Peter. De mannen verloren elkaar na schooltijd uit het oog. Peter werd directeur bij de ING en Richard vrachtwagenchauffeur. Het mooie van de reunie vindt Peter dat alle verschillen wegvallen. “Vandaag voelen we ons weer als twaalfjarigen, zoals we destijds bij elkaar in de klas zaten.” Die schooltijd beschrijft hij als ‘de gelukkigste tijd van zijn leven’. “We stonden onbevangen in de wereld, die alleen maar mooi was, heerlijk onbezorgd voetballen met de jongens in de klas,” klinkt het weemoedig.
