Herfst op de Woldberg: Van duivelsei tot stinkzwam
Deze wekelijkse natuurcolumn wordt verzorgd door Philip Friskorn uit Oldemarkt. Sinds 1993 is hij fotograaf van natuur, milieu, recreatie en toerisme. Hij is altijd op zoek naar drie elementen: licht, schoonheid en emotie. De afgelopen jaren bracht hij meerdere fotoboeken uit. Naast het maken van natuurfoto’s, kan hij daar ook prachtig over vertellen. Zijn eerste column gaat over paddenstoelen.
Van duivelsei tot stinkzwam
Wandelend op de Woldberg kun je zomaar verrast worden door een vreselijke geur, de geur van rottend vlees. Je vraagt je dan af waar dat vandaan komt en na enig speurwerk vind je de grote stinkzwam. De wetenschap noemt deze zwam Phallus impudicus, wat betekent ‘onzedelijke penis’ en dat dekt de gehele lading bij het zien van deze zwam. Maar voordat het zover is voltrekt zich in het bos een merkwaardige gebeurtenis: op de bosbodem vind je een soort kapot ei, het lijkt op eiwit met daarin een dooier. Onze voorouders schrokken hiervan en noemden het een duivelsei. Echter binnen een paar uur groeit hieruit de grote stinkzwam.
Bruingroene massa
Op de hoed van de grote stinkzwam zit een stinkende slijmerige bruingroene massa en die is zeer aantrekkelijk voor vliegen en mestkevers. Deze insecten komen er massaal op af en zorgen voor de verspreiding van de sporen, want hiertoe is de zwam zelf niet in staat. Als alle sporen er af zijn komen de naaktslakken om de rest van de steel op te eten. De natuur doet zo voortreffelijk aan recycling.
Bekijk op de volgende bladzijde van deze krant nog vier foto's van Philip Friskorn van de grote stinkzwam en het duivelsei.