Winnend kerstverhaal
Tien inzendingen heeft de redactie ontvangen voor de kerstverhalen- en gedichtenwedstrijd. Het meeste bijzondere verhaal schreef Wendy Broesder. Zij wint een boekenbon van 25 euro. Lees alle andere inzendingen op www.dekopvan.nl.
Vrede op aarde
Met mijn handen in de beslagkom zag ik het venster van mijn telefoon oplichten. Jacques, net nu, ‘meester verkeerde momenten’. "Hé schatje, bel ik ongelegen?" zijn stem klonk quasi relaxed over de speaker. "Tuurlijk, dus houd het kort." Hij begon en vervolgde, ging door en hield nooit meer op. "Omdat het toch alweer zeven jaar geleden was … omdat het goed zou zijn voor de kinderen… het moest toch ook wel weer kunnen, samen Kerst vieren, vrede op aarde."
Zeven jaar geleden alweer, ingeruild voor een puur natuur twintig jaar jonger vegetarisch of was het veganistisch exemplaar met stekelhaar. Ik rolde het deeg in plastic en plaatste het in de koelkast. "Wat een spannend idee, laten we dat maar doen, een gezamenlijk kerstdiner, hier thuis." Ik hoorde hem zwijmelen. "Zie je wel, wat ken ik je toch goed. Ik zei nog tegen Roos…" "Ik heb de oven aanstaan Jacques, we spreken elkaar later."
Verboden terrein
De kerstboom in volle glorie, kaarsen aan, lantaarns naast de voordeur, wat een welkom, wat een feest. Als onze dochters zich al verbaasden over mijn inschikkelijkheid dan lieten ze daar niets van merken. In stijlvolle feestelijke kleding zaten ze ontspannen met een glaasje port in de serre. Hun aanbod om te helpen had ik geweigerd, "Alles is klaar, de keuken is verboden terrein."
Ik stond halverwege de kamer toen ik Jacques' auto de oprit zag opdraaien. Even bleef ik staan kijken hoe hij, hoffelijk als altijd, het portier voor haar opende. Toen zij uitstapte verbaasde ik mij, ook als altijd, over haar verschijning. Een gestreepte wollen jurk met daarover, een hoogstwaarschijnlijk zelfgebreid, lang vest, daaronder een groene wollen maillot en stevige stappers. De enorme sjaal die ze droeg deden haar nekharen rechtovereind staan. Misschien de enige overeenkomst tussen ons, dacht ik vals, terwijl ik met een glimlach de voordeur opende. "Jacques, Roos, kom binnen, fijn dat jullie er zijn," zei ik terwijl ik schijnbaar achteloos het rode konijnenbontje om mijn schouders herschikte.
Kerstdis
Jacques had kerstmuziek opgezet en zat met kinderlijk onschuldige rode wangen op zijn oude plek aan tafel. "Je zult het zien, ze is een fabelachtige kok," hoorde ik hem zeggen toen ik de kamer binnen kwam. Behoedzaam plaatste ik de afgedekte schaal op het rechaud en terwijl ik de zilveren cloche optilde sprak ik met omfloerste stem, "Onze gezamenlijke kerstdis bestaat uit, gebakken kalfslever met citroentijm, aan weerszijden gegarneerd door rosbiefroosjes met biet en mierikswortel, en aan de uiteinden ganzenlever op een brioche met vijgenjam." Met een gesmoorde kreet schoof Roos haar stoel met geweld naar achteren. "Genoeg’ siste ze en sleurde een verbijsterde Jacques richting voordeur. "Zo, vrede op aarde" zei ik, terwijl ik de wijn inschonk.
Zend nu in voor de nieuwe schrijfwedstrijd Valentijnsdag en win 25 euro: redactiedekop@brugmedia.nl.