Ingezonden brief: Hoe past toename van stikstof uitstoot in gebiedsgerichte aanpak?
IngezondenDeze ingezonden brief is geschreven door Ellen Molhoek.
Op 14 maart 2023 is de Raad in Steenwijkerland akkoord gegaan met bestemmingsplanwijziging Lakeweg 7 en 8 in IJsselham. Deze bestemmingsplanwijziging maakt het mogelijk om een stal uit te breiden, waardoor er meer koeien in kunnen. Ik vraag me af hoe het mogelijk is, dat er in deze tijd toestemming wordt gegeven om meer stikstof uit te gaan stoten.
De raad is verteld dat het wettelijk allemaal klopt. Er wordt namelijk gesaldeerd op basis van een perceel waar 25 jaar geleden koeien stonden. Echter de afgelopen 25 jaar is deze locatie niet meer in gebruik als agrarisch bedrijf. Dat wil zeggen dat de stikstofuitstoot in vergelijking met bijvoorbeeld 10 jaar geleden, wel degelijk omhoog gaat. Er wordt gesteld dat het wettelijk is toegestaan is om te salderen (bij elkaar optellen van stikstofruimte van bedrijven met agrarische bestemming) met Lakeweg 8, zelfs als het 25 is geleden, dat hier koeien stonden. Klopt dit wel? Uit goed ingelichte bronnen heb ik begrepen, dat er dan een aftrek van 30% zou moeten zijn, maar dat vind ik nergens terug in de berekening.
In januari 2023 is in de Volkskrant en diverse andere dagbladen te lezen dat het gasbedrijf Vermilion in Wapse, toestemming kreeg om op 600 meter afstand van het Naturagebied 2000 ‘Drents-Fries Wolde’, twee diepteboringen te doen op zoek naar aardgas. Het bedrijf heeft daarvoor stikstofruimte nodig en kocht daarom de emissierechten van een boerderij in Wapse van 371 koeien in ruil voor gasboringen. Die koeien stonden er echter al jaren niet meer, zodat ook hier sprake is van een toename van de uitstoot van stikstof. Ja wettelijk mag het. Maar is dit echt wat we willen? Meer gasboringen en meer stikstof uitstoot?
Wat betekent die extra stikstof uitstoot voor veetelers uit de omgeving en voor eventuele bouwplannen. Let wel: deze extra stikstof is niet eenmalig, extra koeien betekent gewoon permanent extra stikstof uitstoot vlakbij Natura 2000 gebied. Hoe past deze beslissing in de gebiedsgerichte aanpak, waar de gemeente Steenwijkerland zo prat op gaat?
Even enige uitleg over gebiedsgerichte aanpak: Op provinciaal niveau wordt gewerkt met een gebiedsgerichte aanpak om zowel ruimte te bieden voor klimaat-, landbouw en voedsel- en energietransitie. Specifiek voor de Kop van Overijssel is er een ‘Statenbrief Gebiedsgerichte aanpak Noordwest Overijssel’. Hieronder volgt een passage uit deze Statenbrief:
Emissies van milieubelastende stoffen moeten zover terug dat ze andere functies niet beperken. Het gaat onder andere om broeikasgassen die vrijkomen bij veenafbraak en uit de veehouderij (klimaatakkoord), om nutriënten uit geoxideerd veen die de water- en natuurkwaliteit negatief beïnvloeden (KRW, N2000) en om verzurende en vermestende stoffen die via mest en de lucht in het gebied terecht komen (PAS).
Eenvoudig gesteld: Doelstelling is om uitstoot van onder andere stikstof te beperken, zodat ook andere activiteiten waarbij stikstof vrij komt, zoals bouw van woningen, door kunnen gaan. Mijn conclusie is dat het college Steenwijkerland weinig boodschap heeft aan deze gebiedsgerichte aanpak.
Blijkbaar is GroenLinks de enige partij, die zich zorgen maakt om de toename van de uitstoot van stikstof nabij een Natura 2000-gebied en de invloed die dat heeft op andere veetelers en bouwactiviteiten in de toekomst. GroenLinks heeft als enige partij tegen bestemmingsplanwijziging Lakeweg 7-8 gestemd.
Ellen Molhoek