In memoriam: laatste verzetsheld van Steenwijk Annie Mulder (98) is overleden

STEENWIJK - Annie Mulder is op zaterdag 22 oktober overleden. Zij was de laatste verzetsheld die in Steenwijk actief is geweest. De draagster van het verzetskruis was Ereburger van Steenwijk en Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Mulder werd op 9 december 1923 geboren in Blokzijl. Samen met haar vier jaar oudere broer Gerrit verhuisde ze als peuter met haar ouders naar Zeeland. Twee jaar later kwam het gezin terug naar deze regio en ging het aan de Dolderweg in Steenwijk wonen. De Tweede Wereldoorlog brak uit toen Mulder in het examenjaar van de mulo zat. In Meppel deed zij daarna de opleiding tot huishoudkundige. Bij de familie Van Stapele ging Mulder stage lopen. Deze familie zat in het verzet en via hen raakte zij hier ook bij betrokken.

Verzetswerk

Mulders taak was om brieven naar onderduikers te brengen. Verder bezorgde ze pakketjes en bonkaarten. Ze zorgde bovendien voor de zes Joden die bij de familie Van Stapele ondergedoken zaten. In haar fietstas smokkelde ze wapens uit Zwolle. Ook haalde ze geld op voor het Nationaal Steunfonds, wat bestemd was voor vrouwen van zeevarenden en mannen die in Duitsland te werk gesteld werden. Over haar rol was ze altijd bescheiden. “Ik houd niet van persoonsverheerlijking,” zei ze eens in een interview. Vaak werd haar gevraagd: “Annie, was je niet bang?” “Nee,” antwoordde ze dan, “ik was niet overmoedig, maar deed het gewoon.” Geluk heeft ze wel gehad, nooit werd ze aangehouden of gearresteerd, terwijl ze wel iedere dag over de Meppelerweg langs het NSB-Kringhuis reed.

Na de oorlog kreeg haar familie het trieste bericht dat Gerrit was omgekomen. Hij was namelijk als gevangene vanuit een Jappenkamp op het schip Junyo Maru op transport gezet. Het schip werd door Engelse torpedojagers tot zinken gebracht in de Indische Oostzee. 

Na de bevrijding werkte Annie tien jaar als gezinsverzorgster en leidinggevende. In de jaren ‘50 en ‘60 deed Mulder meerdere opleidingen op het gebied van maatschappelijk werk. Ruim dertig jaar werkte ze als maatschappelijk werkster bij de gemeentelijke sociale dienst. Ze bleef na het overlijden van haar ouders alleen in het ouderlijk huis aan de Julianastraat wonen. 

Herdenken

Jaarlijks bezocht ze de reünie op 7 of 8 mei. Ze ontmoette daar ook leden van de knokploeg. Sommigen verheerlijkten het verzet. Dat sprak haar niet aan. “De oorlog gaat voor ons nooit voorbij, maar je moet er niet in blijven hangen.” In 1999 vond de laatste reünie plaats. Samen met Femmie Bollen-Zwaga legde Mulder jaarlijks kransen bij herdenkingsmonumenten in de gemeente. Herdenken vond ze belangrijk. Ze citeerde daarbij Leo Vroman: “Kom vanavond met verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaal ze honderd malen: alle malen zal ik wenen.” Over Bevrijdingsdag zei ze: “Laat het dan maar vrolijk zijn.” 

Kranslegging

De laatste keer dat Mulder een krans legde was op 4 mei van dit jaar bij het oorlogsmonument bij Villa Rams Woerthe. Verder vertelde ze regelmatig aan groepen, waaronder aan middelbare scholieren, over haar belevenissen in het verzet. Annie Mulder is op dinsdag 25 oktober gecremeerd. Tijdens de uitvaartplechtigheid hield onder andere John Veldhuis een toespraak. Hij zei dat met het overlijden van Mulder nu niemand meer uit het Steenwijkse verzet nog in leven is. De gemeente staat nu volgens hem voor de uitdaging iemand anders te zoeken die de krans kan leggen. Veldhuis besluit: “Vandaag zullen de bloemen die hier voor jou zijn, met respect worden gelegd op het Oorlogsmonument in Park Rams Woerthe.”