Henny gaat maatschap aan met Vincent en Patrick

ZUIDVEEN – Er gaat wat veranderen bij fysiotherapie Henny Biemans in Zuidveen. De naamgeefster van de praktijk is per begin dit jaar een maatschap aangegaan met haar fysiotherapeuten Vincent Jansen en Patrick Maris. Doel is dat Biemans per 1 januari 2023 uit de maatschap stapt. Henny Biemans blijft er wel werken maar heeft dan minder administratieve taken dan ze nu heeft. 

Niet minder dan 35 jaar is de 58-jarige Brabantse nu in deze contreien aan het werk. Nou ja, Brabantse: “Ik kom uit Nuenen, het dorp van Vincent van Gogh. Maar ik ben geen Brabantse meer. Of ik Steenwijkse ben? Mwoh, ik vóel mij Steenwijkse, dat wel, voel me hier vanaf dag één helemaal thuis. Mijn man Robert, als voormalig beroepsmilitair, maar in de periode daarna via zijn eigen bedrijf, ging overal naar toe, heeft overal gezeten en Steenwijk bleef gewoon thuis. We hebben hier alles. Tuurlijk: de familie zat in Brabant, vrienden en vriendinnen ook. Noorderlingen zijn echt anders dan Brabanders. Steenwijk blijft de basis, we zitten gewoon lekker hier, daar hebben we heel bewust voor gekozen. Het zal niet het eindstation zijn, maar dat zien we dan wel weer.”

Mooi huurhuis
Doordat Robert 35 jaar geleden in het Noorden werd geplaatst, kwam Steenwijk in beeld. “Veel Brabantse officieren weigerden, wilden in Oirschot of Den Bosch blijven,” herinnert ze zich. “Wij hadden zoiets van: overal wordt brood gebakken. Het maakt ons niks uit en wij komen ter zijner tijd wel terug in Brabant. Wij waren toen 24, 25 jaar. Robert ging naar de Johan van den Kornputkazerne. We kregen een mooi huurhuis op de Oostercluft toegewezen. Ik werkte destijds in Rotterdam-Krooswijk, echt in zo’n volksbuurtje. Die mensen zeiden ook: ‘Krijgen jullie een héél huis voor die huurprijs?’ Dat is 35 jaar geleden. Dus het werd Steenwijk.”

Mensen in beweging krijgen
“In die jaren zat Ton Winkel hier met een fysiotherapiepraktijk in Steenwijk, dat was een grote praktijk. Daar heb ik even voor gewerkt, als waarnemer voor Trees Huisman en in andere plaatsen in de omgeving: Hoogeveen, Meppel, Hattem en Marknesse. Ik werd zwanger van Harold en daarna van Tom. Nadat Tom geboren was, ben ik in 1996 naar sportschoolhouder Arno Damhuis gegaan. Ik wilde daar fysio-sport opzetten, want dat is mijn ding. Ik wil bewegen, mensen in beweging krijgen. Damhuis vond dat fantastisch, al deed ik alleen maar oefengroepen, geen patiënten want daarvoor moest je een contract met de zorgverzekeraars hebben. Dat duurde nog geen half jaar, toen ik de kans kreeg de praktijk van Trees Huisman over te nemen. Dat deed ik, in de tot fysioruimte omgebouwde kelder bij sportschool Damhuis. De fysiotherapie en de fysiosport groeiden. Op een gegeven moment ben ik naar boven gegaan, naast het kantoor van Arno, ik heb daar gezeten tot 2004. Ik had zoiets van: we kunnen niet groter groeien hier. Ik werkte al met Mariëlle, mijn eerste collega die ik toen in loondienst had. Wat gaan we doen?”

Fysiopraktijk achter het huis
“In dat jaar konden we de boerderij van Van Lubeck kopen, aan de Burgemeester Stroinkweg 102 te Zuidveen, met daarachter een schuur, die we inrichtten als praktijkruimte voor de fysiotherapie. Echt op een A-viertje getekend hoe die praktijk eruit moest komen te zien en zo werd ie ook. Daar zijn we begonnen. Na Mariëlle kwam Carolien erbij, daarna Corien en vervolgens Vincent en Patrick, eerst als stagiaires, daarna als medewerkers. Met dat vaste team zijn we daar uit ons jasje gegroeid. Nee, dat had ik niet verwacht, want iedereen heeft altijd geroepen: wat ga je toch doen? Je zit midden in Steenwijk bij een bekende sportschool, en dan ga je naar het platteland van Zuidveen? Eigenlijk is het van begin af aan goed geweest. We konden naar buiten, we hadden er alle ruimte.” De praktijk achter het huis aan de Stroinkweg bleef er zitten van 2004 tot 2018. Toen kwam de praktijk terecht in de leegstaande openbare basisschool in Zuidveen. We zijn begonnen in het oude kleutergedeelte van de school. Inmiddels bestaat de praktijk uit zes behandelkamers en twee sportzalen. Hier geven we fysiotherapie, fysio-fitness en GLI (gecombineerde leefstijlinterventie). Ook geven we fysio-zwemmen in zwembad De Waterwijck.

Derde kind
“Ik heb altijd gezegd: fysiotherapie is mijn vak en de praktijk is mijn derde kind. Ik kan er ook emotioneel van worden. We hebben gewoon een mooie praktijk neergezet maar uiteindelijk gaat het simpelweg niet meer om het alleen te leiden. Vincent en Patrick zijn alle twee stagiair bij mij geweest. Zij weten natuurlijk zó goed hoe mijn ideeën over fysiotherapie zijn, missie, visie, noem maar op. Ik zie het gewoon als het loslaten van mijn derde kind: mijn kind is volwassen geworden en moet nu het huis uit. Ik was wel eindverantwoordelijk, maar ben altijd van het overleg geweest. Pas sinds corona weet ik wat werkgever zijn is. Op het moment dat het moeilijk wordt om dan met de vuist op tafel te slaan, dat heb ik nu pas geleerd, dat hoefde ik nooit. Ik moest de laatste twee jaar heel duidelijk beslissingen nemen: wat gaan we doen?”

Leren loslaten
“Ik laat straks een goede praktijk achter die staat als een huis. We staan goed bekend, hebben alle keurmerken, we doen overal aan mee. Over een jaar ben ik geen mede-eigenaar meer. Ik heb altijd geroepen dat ik op mijn zestigste geen eigen praktijk meer wil, nou, dan ben ik zestig. Ik ga nu leren loslaten, dat is mijn grootste trigger. Ik ben vaak een control freak, ik wist niet dat ik dat was. Ik wil alles in de gaten houden. Dat is al een leerproces voor mezelf. Die maatschap met die jongens, ik ben zó benieuwd hoe zij dat gaan doen. Stapje terug is het moeilijkste maar dat komt wel goed. Ik ga me focussen op wat ik ga doen in 2023. Ik wil graag verder met fysiotherapie en de leefstijlcoaching. Daar word ik blij van; mensen beter maken binnen hun mogelijkheden.”

“Als ik nou terugkijk, zo heel af en toe, dan loop ik hier alleen door het gebouw. Dan is iedereen weg en dan denk ik, goed hé, dat moesten die Nuenensen eens zien. Dan ben ik wel trots, ja…”

George Huisman