Reisblog van Kitty: Costa-reis deel 2

De vakanties liggen weer achter ons. Werk, school en andere activiteiten nemen ons weer volop in beslag. De gedachten van Kitty den Heeten gaan terug naar februari van dit jaar. Samen met ‘haar B.’ trok ze zes weken langs de kust van Spanje in een oude caravan. In ongeveer vijf afleveringen zal zij de Costa-reis delen met de online lezers van ‘De Kop’. Dit is deel 2.

Woensdag 2 februari, Almenara: Vandaag ’n rust- en rommeldag. We zijn kennelijk lief geweest, iedereen kreeg een mandarijntje op de kampeerplek. Schattig! Boodschappen op de fiets bij supermarkt Mercadonna (en te veel gekocht). Fietst lastig op m’n vouwfietsje zonder versnelling... Over het verlaten strand gebanjerd met poederzand! Én geflaneerd over een stille boulevard met de zon op de snuit. De watertemperatuur valt mee, maar ik ben nog niet dapper genoeg om in zee te zwemmen.

Jurkjes voor heiligen

Gisterenmorgen heeft B. de Via Verde gefietst (oude spoorlijn omgetoverd als fietspad) en we hebben ‘s middags een stadje met historische gebouwen verkend, Castellón. Bij de basiliek kun je, volgens manlief, jurkjes voor heiligen kopen… (ik ken ze niet?). Vrijwel iedereen draagt hier op straat ook ‘n mondkapje.

Vrijdag 4 februari: een reisdag (460 km). Veel sinaasappelbomen (streekproduct) en olijfbomen langs de route. Bij Valencia gaan we het binnenland in, naar Santa Elena (Andalusia).

Rode aarde en veel wijngaarden

Zaterdag 5 februari Cordova: Gisteren: Heuvelachtige route naar Andalusië met rode aarde (mooi) en veel wijngaarden, het groeiseizoen moet nog beginnen, voorlopig zijn het nog lege stokjes. Vraag me af of de druif aromatischer wordt van al die uitlaatgassen. Veel dorre vlaktes, met leegstaande panden. De twrrbaanswegen in het binnenland zijn rustig maar slecht. We stopten in de middag, kort, bij ‘n afgelegen, aftands tankstation. Er werd gedineerd aan, met linnen, gedekte tafels. Het tankshopje verkocht enorme messen. Er stond een man aan een gokkast met ernaast een grijpmachine, (kermisding) maar dan voor volwassenen! Het leek net een film. Ik wilde eigenlijk even blijven kijken, maar verwachtte elk moment iemand die me vroeg, wat ik daar deed op de filmset… 

Bij aankomst op de camping in Santa Helena (vroeg in de middag) blijkt de receptie gesloten, vanwege siësta… Helaas, wachten is, zelfs op vakantie, niet ons sterkste punt. Mooie plek in het bos op 700 m hoogte (bijna een camping voor ons alleen met vier campers). Vanmorgen gewekt door gespetter op het dak.

Koffie

Vandaag gaat de reis naar Huelva, het laatste stuk van de heenreis (3000 km). De ene na de andere ‘olijfgaarde’. Bij een winkeltje (met tankstation) snakte ik naar koffie. Die verkocht de dame niet, wel bonen, sinaasappels, olijfolie, honing enzovoorts. Maar ze schonk me ‘n bakkie van haar eigen koffie en zwaaide me zo hartelijk na, of ik er wekelijks kwam en dat lag niet aan de fooi. Via de rondweg door Sevilla. Na vandaag gaan we langzaam terug via de kustlijn, grotendeels via binnenwegen.