Een heel fijn vangnet voor ouders: initiatief Steunouder

STEENWIJK - Vorige week viel er in deze krant al te lezen over Steunouder van Sociaal Werk de Kop. Nieuwsgierig naar de achtergronden van dit initiatief heb ik contact gezocht met Willemien Haasjes, de coördinator van dit project in de gemeente Steenwijkerland. Zelf ben ik helaas maar al te goed bekend met de problematieken waar je als ouder voor gesteld kunt worden. Het werd een geanimeerd gesprek.

Op eigen kracht 
Het project blijkt geïnitieerd te zijn door de gemeente die hiervoor een samenwerking met Sociaal Werk De Kop (SWDK) is aangegaan. SWDK valt onder de Tintengroep. Deze groep biedt hulp aan inwoners van Drenthe, Flevoland, Friesland, Groningen en Overijssel om in een kwetsbare periode van hun leven op eigen kracht hun situatie te verbeteren. Ook valt er op haar site te lezen dat de ondersteuning vaak kosteloos, op maat en altijd dichtbij is. Steunouder is in onze gemeente in november gestart. Het is een werkwijze die landelijk uitgerold wordt. “De bedoeling is dat het hulp biedt op een laagdrempelige manier,” vertelt Willemien. Voor de meewerkende steunouders is het vrijwilligerswerk. Er is geen sprake van een vergoeding. De hulp is bedoeld voor ouders met kinderen tot 18 jaar, maar het gros van de kinderen bevindt zich in de basisschoolleeftijd, leert de ervaring in andere plaatsen.

Steunouder biedt ruimte 
Op mijn vraag of dit initiatief een gevolg is van corona antwoordt Willemien dat deze vorm van hulp daar los van ook al heel erg nodig was. De problematieken van de vraagouders blijkt heel uiteenlopend te zijn. Er zijn veel ouders die door een verhuizing, scheiding, ziekte van één van de ouders, kinderen die extra zorg nodig hebben (bijvoorbeeld bij ADHD, autistische kenmerken et cetera) of andere redenen hulp nodig hebben. “Veel mensen kunnen dan terugvallen op hun netwerk: de grootouders of bijvoorbeeld buren. Maar heel veel mensen kunnen dit ook niet.” Voor hen zijn steunouders een uitkomst. “Alle hulpvragen zijn goed!” benadrukt Willemien. “Het is een heel krachtig concept! Het is hulp zonder dat er een heel hulpverleningsapparaat omheen hangt.” Sterker nog: “In feite is het helemaal geen hulpverlening, maar bieden wij ouders wat ruimte.” Ruimte om bijvoorbeeld even bij te kunnen tanken, om even aandacht aan de andere kinderen te kunnen geven, of voor wat er dan ook nodig is.

Steunouders gezocht 
Gevraagd naar de steunouders geeft Willemien aan te denken dat er best veel mensen zijn die graag die ‘lieve buren’ of ‘grootouders’ zouden willen zijn. “Steunouders kunnen alle mensen zijn die ruimte hebben in hart en huis!” verduidelijkt ze. Op dit moment bestaat er een grote behoefte aan steunouders, dus wie zich geroepen voelt mag zich zeker aanmelden. Geïnteresseerde steunouders kunnen zich laten informeren op een informatieavond. Bij de selectieprocedure wordt er gekeken naar wie die ouders zijn, wat ze kunnen bieden, wat hun specifieke kracht is. Uiteraard moet er ook een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) getoond kunnen worden. Wanneer alles in orde is, komen de steunouders op een wachtlijst te staan en wordt er gekeken of ze met een vraagouder gematched kunnen worden. Bij een match is er na drie en na zes maanden een evaluatie.

Voor iedere hulpvraag 
Als tegenhanger van de steunouders zijn er dus de vraagouders. Willemien is wat voorzichtig met die term, omdat ze bang is dat die wat beladen is. Als ik opmerk dat het juist heel erg sterk is van mensen wanneer ze om hulp vragen (ik spreek uit eigen ervaring) beaamt ze dat volledig. Vraagouders: dus niks om je voor te schamen! De vraagouders mogen zichzelf melden. Dat kan rechtstreeks bij Sociaal Werk De Kop. Ouders worden vaak getipt door de huisarts of door de jeugdconsulente van het consultatiebureau. Dan volgt er een aanmeldingsprocedure. En die resulteert dan uiteindelijk in een match met een steunouder. En daar kan dan voor één of twee dagdelen per week een kind worden ondergebracht. Iedere hulpvraag is dus goed. “Het is niet de omgeving die bepaalt of jij hulp nodig hebt, dat bepaal je zelf!” benadrukt Willemien. Inmiddels is zij zelf ook al ruim een jaar steunouder in de gemeente waar zij woont, vertelt zij me. Haar advies voor de steunouders is om vooral dicht bij jezelf te blijven in dat wat je bieden wil. Dan is het ook goed vol te houden. Het geeft veel voldoening, voegt ze er aan toe. “Het kost ons niets en levert een ander gezin zoveel op!”

Ben jij een ouder met een hulpvraag? Of wil je als steunouder je hulp aanbieden? Schroom niet en neem contact op met Sociaal Werk De Kop via: www.sociaalwerkdekop.nl

Christof Visscher