Directeur Henrieke Hofsteenge stopt bij Sociaal Werk De Kop

STEENWIJK - Ze bouwde het huidige Sociaal Werk De Kop feitelijk van de grond af op. Toen de in hart en nieren Drentse Henrieke Hofsteenge (49) vier jaar geleden van de Tintengroep de leiding over de Steenwijkerlandse organisatie kreeg, werd ze meteen in het diepe gegooid. Nu stopt ze ermee. Henrieke vertelt: “Ik neem afscheid van een hele leuke baan. Ik ben directeur van nog twee soortgelijke organisaties in Friesland. Dat betekent dat ik behoorlijk wat uren maak, meer dan fulltime. Dat is altijd prima geweest, maar vanwege gezondheidsredenen moet ik nu een keuze maken.”

“Wij zijn hier vier jaar geleden gestart op basis van een aanbesteding van de gemeente Steenwijkerland. Op 1 januari 2018 namen wij het stokje over. Voorheen waren er drie verschillende partijen die allemaal een deel van het werk deden wat nu bij ons is belegd. Het was versnipperd en de gemeente wilde alles graag onderbrengen bij één organisatie. Die ene organisatie werd de Tintengroep. Na de gunning werd meteen een lokale stichting opgezet. Het nieuwe daarin was dat we gevraagd zijn om ons werk veel meer te doen vanuit netwerkversterking. Dus hoe kun je het netwerk van de inwoner betrekken bij de problematiek en daarmee een sociale basis, een sociaal vangnet creëren waarbij inwoners elkaar gaan ondersteunen.”

Honderd sollicitaties
Vier jaar geleden was er niks en niemand: geen pand, geen personeel. Er werden meteen dertig vacatures opengesteld, want binnen een kleine drie maanden moest Sociaal Werk De Kop vol in bedrijf zijn. Er kwamen honderd sollicitanten op af. Die ontving Henrieke in een week tijd op de bovenverdieping van De Rechter aan de Markt in Steenwijk. Ze kreeg daarbij hulp van een sollicitatiecommissie met daarin personeel van andere werkorganisaties van de Tintengroep. Henrieke Hofsteenge: ‘Vervolgens ben ik thuis, letterlijk aan de keukentafel, met het samenstellen van de teams aan de slag gegaan. Ik had iedereen gevraagd een goede foto van zichzelf mee te nemen. Als je honderd sollicitanten in één week ziet gaat het je wel even duizelen. Het was een mooie puzzel, een mooie zoektocht. Het waren allemaal verschillende functies en de mensen kwamen overal vandaan. We hebben de dertig beste mensen aangenomen (buurtwerkers, buurtwerkers sport en buurtmaatschappelijk werkers) en over drie teams verdeeld’. 

Kamperen in De Buze
Toen kwam het probleem van het ontbreken van accommodatie. “We zijn gestart in de Burght in Vollenhove. Daar hebben we ook de gezamenlijke aftrap gedaan. Eén team bleef in de Burght, met de rest gingen we naar De Buze in Steenwijk. Dat was een beetje kamperen met elkaar. Per maart 2018 hebben we ons gehuisvest in ons huidige pand aan het Stationsplein 10.”

Sleutelfiguren
“Je begint op alle fronten met iets nieuws. Wij moesten eerst het gebied leren kennen. Wie zijn de sleutelfiguren in al die verschillende dorpen en wijken? Je moet een netwerk opbouwen. Dat begint met kennismaken. Inwoners en ketenpartners waren gewend aan een vastomlijnd aanbod waaruit gekozen kon worden. Wat wij deden en nog steeds doen is veel meer gericht op: wat is nou eigenlijk echt de vraag en wat is de vraag daarachter? Als iemand zich meldt met financiële problemen, wat zit daar dan nog meer achter? Vraaggericht werken betekent niet dat we wachten tot vragen bij ons komen, maar we gaan erop af om de vraag op te halen. Voorheen was het meer aanbodgericht.”

Compliment
Henrieke vervolgt: “Een aanbesteding gaat altijd in termijnen, met een maximum van zes jaar. Als de gemeente vertrouwen in de organisatie uitspreekt en aangeeft ons als belangrijke spil in Steenwijkerland te zien en je mag de volledige tijd van zes jaar volmaken dan is dat een fantastisch compliment. Een mooier compliment kun je als organisatie niet krijgen. We hebben al zoveel moois neergezet en we blijven dat doen. Zoals onlangs bijvoorbeeld de inzet van de VoorzieningenWijzer, Steunouders en Politiekids. Wat we doen is veel meer zichtbaar zijn in al die dorpen. Ondertussen weten de mensen ons echt goed te vinden.”

“We doen heel veel. Wij hebben niet alleen individuele contacten via buurtmaatschappelijk werkers, maar we ondersteunen ook bij inwonersinitiatieven, hebben groepsaanbod voor jong en oud, jongerenwerk, mantelzorg, netwerkversterking, vrijwilligers, noem maar op. We hebben in 2020 maar liefst 880 mensen individueel geholpen en met al ons collectieve aanbod hebben we een kleine 7500 inwoners bereikt. We hebben ook een informatie- en adviesfunctie. Ruim 8.300 mensen hebben ons daarvoor benaderd, dat is echt heel veel! En nog zullen we niet iedereen bereiken, veel vragen blijven achter de voordeur, want in dit gebied hangen we de vuile was niet gauw buiten.”

Henrieke Hofsteenge stopt per 1 januari. “Ik laat een organisatie achter waar ik ongelooflijk trots op ben. We hebben een mooie centrale plek in de hele beweging die we met elkaar moeten maken om te voorkomen dat mensen steeds meer zorg nodig hebben. Ik laat een organisatie na waarmee we nog heel veel kunnen ontwikkelen en waar tegelijkertijd heel veel ontwikkelpotentieel zit. We hebben mooie ideeën waarmee we kunnen voorkomen dat vragen van inwoners complexer worden, gewoon gericht op het normale leven. Hier liggen mooie kansen voor de inwoners, de gemeente en ons als organisatie om op verder te bouwen. Dit werk is zo aan verandering onderhevig, dat we nooit helemaal klaar zullen zijn. Dat is het zorglandschap.” 

George Huisman