Update: Kopduel deel 7: in gesprek met Elly Titapasanea-Manuputty, Steenwijkse spits met vier caps in het Nederlands elftal

STEENWIJK - In deze maandelijkse rubriek ‘Kopduel’ gaat Hilda Knol in gesprek met een sportheld uit het verleden. Als zevende is dat Elly Titapasanea-Manuputty (65) uit Steenwijk met vier caps in het Nederlandse elftal. 

Elly Titapasanea-Manuputty scoort twee keer in Oranje  - Foto: Hilda Knol

Twee keer Italië, één keer Denemarken, één keer Zwitserland en één keer Engeland. Dat zijn de landen waartegen het Nederlands vrouwenelftal eind jaren 70 speelt en waarbij Elly wordt geselecteerd. De spits uit Steenwijk scoort in de vier wedstrijden dat ze in actie komt, maar liefst twee keer. Net als veel andere goede voetballers leert ze het spelletje op een trapveldje. We hebben het over de jaren 70. Elly houdt niet van spelen met poppen en is juist vaak te vinden op het voetbalveldje aan de Jan van Riebeeckstraat. “Ik mocht van de buurtjongens en mijn broers wel meedoen, maar dan moest ik keep zijn,” vertelt ze lachend. 

Pas rond haar vijftiende gaat ze voetballen bij het vrouwenteam van Steenwijker Boys. Teams voor meisjes zijn er dan nog niet. Elly pakt er een plakboek bij. Na even bladeren heeft ze de teamfoto gevonden. “Dit is trainer Eddie Tanamal en dat is keepster Ria Mulder, Wiesje Tax en Alie Kist, die familie is van Kees en Teun Kist,” wijst ze aan. Spits Elly blijkt heel talentvol. Als spits scoort ze in het seizoen dat de Boys kampioen worden vijftig keer.  

Nederlands dameselftal in 1978 - Foto: Voetbal Totaal

Winnende goal tegen Zwitserland

De Blesse, dat op een hoger niveau speelt, ziet wel wat in de Steenwijkse spits. Samen met haar zusje Josje maakt Elly in 1976 de overstap naar de Friese club. Daar wordt ze geselecteerd voor het Friese afdelingsteam en al snel daarna toont de bondscoach van het Nederlands elftal interesse voor de Steenwijkse met Molukse roots. In mei 1978 stapt ze voor het eerst van haar leven in het vliegtuig voor twee interlands tegen Italië. De wedstrijd in Rome eindigt in 1-1. Elly wordt dan nog niet opgesteld. Haar debuut maakt ze in Rome (1-0). “In september speelt Elly nog een wedstrijd tegen Zwitserland. Deze wedstrijd eindigt in 1-2, waarbij Elly de winnende goal maakt. Elly: “Dat hoorden mijn ouders op de radio.” 

Elly (tweede in de rij) - Foto: Aangeleverd

Daarna mag ze thuis nog meedoen tegen Engeland (3-1, Elly scoort één goal) en Denemarken (0-3). In een oefenwedstrijd in Venlo gaat ze na een kopduel knock-out en ligt ze met een zware hersenschudding een week in het ziekenhuis van Venlo. “Een heftig tijd was dat,” herinnert Elly zich. Rijk wordt ze niet van het spelen in Oranje: “Per wedstrijd kregen we honderd gulden.” Na die vier wedstrijden wordt Elly niet meer opgeroepen. De reden daarvoor heeft de bondscoach haar nooit gegeven. 

Pasar Malam

Ondertussen verkast Elly nog een keer van club. Bij ONB in Drachten beleeft ze vijf succesvolle jaren (1982-1987). Met een aantal teamgenoten, waaronder keepster en oranjeklant Sjoukje Leistra (twee caps), heeft ze nog steeds contact. “We zijn dit jaar nog met z’n vijven naar de Pasar Malam geweest,” illustreert Elly. 

Nederlands elftal in Zwitserland - Foto: Aangeleverd

Nadat ze gestopt is, trekt ze opnieuw de kicksen aan en speelt ze een jaar bij Diever (1989-1990). Daarna is ze nog even trainer bij MSC in Meppel en bij VV Steenwijk. Haar dochter Rilana gaat als achtjarige op voetbal. Nog steeds is zij actief als keepster bij VV Steenwijk. Elly kijkt graag naar de wedstrijden. Het Nederlands Elftal volgt de fan van Ajaz ook op de voet. Daar heeft de gepensioneerde medewerker van Astallas nu volop de tijd voor. Zelf heeft ze trouwens dit jaar ook nog een keer op een training bij de Oldstars van VV Steenwijk gevoetbald. “Geen succes, ik raakte meteen geblesseerd,” klinkt het. 

Wedstrijd met Oranje in Ruinen - Foto: Aangeleverd 

Foto: Aangeleverd