Kopduel: gesprek met Frans van der Velden: ‘PEC Zwolle had twee keer interesse’

ma 18 mrt, 08:07 · leestijd 3 minuten Sport Insta-Dekop

STEENWIJK - In deze maandelijkse rubriek ‘Kopduel’ gaat redacteur Hilda Knol in gesprek met een sportheld. Als elfde is dat Frans van der Velden (69), scheidsrechter, vrijwilliger en bijna zestig jaar spelend lid van VV Steenwijk.

Nooit is Frans van der Velden met voetballen bij VV Steenwijk gestopt. Na de glorierijke jaren in het eerste, speelt hij in lagere teams en nu bij de Old Stars. Pas op elfjarige leeftijd wordt hij lid van de rood-witten. Daarvoor woont Frans in het Brabantse Hoogerheide, waar geen jeugdvoetbal is. Wel gaat hij vaak bij de wedstrijden van zijn vader Cees kijken, die in de jaren 50 betaald voetbal speelt bij De Baronie in Breda. Hij is ook beroepsmilitair en als hij in Havelte gelegerd wordt, verhuist het gezin met drie zoons en dochter naar Steenwijk. Frans is vanaf de jeugd vaak op het voetbalveld te vinden. Zijn vader ook. “Zet je bed maar bij de club neer,” zegt moeder Annie gekscherend tegen haar man.

Met 15 jaar naar het eerste

De jeugdtrainers en -leiders, waaronder Anne van der Meulen en Piet Winters, merken zijn grote voetbaltalent op. “We zijn een paar keer kampioen geworden met de B’s,” herinnert Frans zich. De A slaat hij over en al op 15-jarige leeftijd wordt de veel scorende middenvelder ingelijfd in het eerste seniorenelftal. Kees Kist vertrekt dan naar SC Heerenveen. Frans vertelt: “Ik kwam samen met Herman Horstkamp, die toen 16 was. We speelden meestal allebei een helft. Zo konden we geleidelijk wennen aan het meer fysieke spel, hoewel we ons qua snelheid en techniek goed konden handhaven.”

Spijt om PEC Zwolle

Het talent van Frans blijft ook in de regio niet onopgemerkt. Hij wordt uitgenodigd voor de jeugdselecties van Zwolle en Noord-Nederland. Twee keer staat PEC Zwolle tevergeefs bij hem aan de deur. De eerste keer is hij 16 jaar en vindt zijn vader hem nog te jong, bij de tweede keer is hij 18 en zit hij net voor zijn eindexamen. “Ik heb daar wel spijt van gehad, je weet nooit hoe ver je zou zijn gekomen,” zegt Frans. Meteen relativeert hij: “Maar ik zat wel in een topamateurelftal. Eerst speelden we in de tweede klasse, dat was het derde niveau van Nederland.” Met het eerste maakt Frans twee kampioenschappen mee en promotie naar de hoofdklasse. Ook wint het team de Noordelijke Beker van AZV. Moeder Annie is een trouwe supporter. Bij de wedstrijden staat ze altijd achter de goal, met daarin Klaas ter Horst of Wiel Westra, te kijken. Vader Cees is heel actief bij de club als vrijwilliger. Frans’ vrouw Gerda komt ook kijken, maar heeft volgens naar eigen zeggen lang niet alle doelpunten van hem gezien omdat ze telkens aan het kletsen is met anderen op de tribune.

Waas voor ogen

Regelmatig maakt Frans belangrijke doelpunten. Hij herinnert zich zijn eerste doelpunt, een kopbal, in de met 3-0 gewonnen kampioenswedstrijd tegen Harlingen. Met het hoofd scoort hij ook de 4-3 in de eerste wedstrijd op het nieuwe complex in de Groene Long. Allerlei rariteiten maakt hij ook mee. Lachend: “Fanatiek publiek sloeg ons eens in Dokkum met paraplu’s op het hoofd. En in Houtigehage barricadeerden supporters onze kleedkamer en moest de politie ons ontzetten.” Zelf kan de normaal heel vriendelijke en rustige Steenwijker ook flink uit de slof schieten. “Soms gebeurde er iets en kreeg ik een waas voor ogen, trapte ik na of had ik commentaar op de scheidsrechter.” Zo heeft hij van scheidsrechter Jacques d’ Ancona een rode kaart gekregen en is hij eens zes wedstrijden geschorst. Mooie herinneringen heeft Frans aan de wedstrijd tegen Los Angeles Aztecs in 1979 met Johan Cruijff. “Cruijff was toen al in zijn nadagen, hij speelde nog steeds geweldig. Wij verloren met 0-2, maar konden goed meekomen.”

Vier generaties goede voetballers

Op 33-jarige leeftijd stapt Frans over naar het tweede en later naar het vierde. Ook speelt hij meerdere jaren in een zevental en is hij nu actief bij de Old Stars. Naast het voetballen loopt hij graag hard. Frans heeft meerdere halve marathons en en zelfs twee hele marathons in Rotterdam gelopen. Daarnaast is hij jeugdtrainer geweest en nu nog scheidsrechter bij de heren, dames en jeugd. Als vrijwilliger helpt hij mee met de PR, oud papier en schoonmaken.

Inmiddels is de pensionado al bijna zestig jaar lid. “Het blijft mijn cluppie en ik ben een trouw persoon.” Trouw is hij ook in zijn werk. Veertig jaar werkt hij als leerkracht en directeur op School B. Met Gerda krijgt hij twee kinderen: dochter Eline en zoon Alwin. Over Alwin zegt Frans: “Hij was heel goed en had betaald voetbal kunnen halen.” Frans’ kleinzoon en Eline’s zoon Tijmen blinkt nu uit op het voetbalveld. Glunderend besluit Frans: “Mooi hé, dat zijn al vier generaties goede voetballers!”

Het kampioensteam van eind jaren 70 met Frans van der Velden op de onderste rij, tweede van links -
Foto: VV Steenwijk