Kopduel met scheidsrechter Piet Bijker: ‘Nog nooit een wedstrijd hoeven staken’

WILLEMSOORD - In deze maandelijkse rubriek ‘Kopduel’ gaat redacteur Hilda Knol in gesprek met een sportheld. Als twaalfde is dat Piet Bijker (77), oud-voetballer, scheidsrechter, vrijwilliger en al 66 jaar lid van vv Willemsoord.

“Direct er bovenop, zien wat er gebeurd en zo strak en eerlijk mogelijk fluiten,” zo omschrijft Bijker zijn stijl als scheidsrechter van vv Willemsoord. Na een lange carrière als voetballer bij die club, is hij dat alweer 22 jaar. Als kind speelt Bijker graag voetbal in zijn geboortedorp Marijenkampen. “Na schooltijd gingen we altijd voetballen. We legden een paar jassen op de grond en dat waren dan de goals,” blikt hij terug. Als Bijker twaalf jaar oud is, wordt hij lid van vv Willemsoord. Dat is vanzelfsprekend volgens hem: “De meiden gingen op gym en de jongens op voetbal, verder was er niets.” Op de fiets gaat hij naar de trainingen en wedstrijden in het buurdorp. Bijker kan vrij hard lopen en daarom wordt hij meestal als linksbuiten opgesteld. Zijn vader Karst, die jarenlang lid is van de elftallencommissie, staat trouw langs de lijn. 

Vaste kracht van het tweede

Al op zijn zestiende maakt Bijker de overstap naar de senioren. In het begin speelt hij in het eerste, maar daarna wordt hij een vaste kracht van het tweede. Met dat team wordt hij begint jaren 70 nog een keer kampioen. Bijker zet zich daarnaast ook in als jeugdleider en -trainer. Ondertussen is hij getrouwd met Marlou (nu 63) en begint hij aan zijn maatschappelijk loopbaan. Een korte tijd werkt hij bij de kustvaart, waarna hij automonteur wordt. Als Bijker halverwege de twintig is, gaat hij aan de slag bij een bedrijf in airconditionering. Op zijn 43e begint hij bij een hotel in De Bult als onderhoudsmonteur. Op die leeftijd voetbalt Bijker nog volop als linksback in het vijfde van vv Willemsoord. “Ik ben nog doorgegaan met voetballen tot ik 56 jaar was, toen is het hele team met vijftigers gestopt,” vertelt Bijker. De club houdt dan nog vier seniorenelftallen over.

Meer spelleider

Na zijn lange voetbalcarrière gaat Bijker niet stilzitten. Hij volgt een cursus en haalt het scheidsrechterdiploma. “Ik vond dat leuk om te doen, ik zag soms scheidsrechters die niet goed floten en dacht, dat kan ik beter,” motiveert Bijker lachend. Maar liefst tien jaar fluit hij het tweede en derde elftal van vv Willemsoord. Als hij het tempo niet meer kan bijbenen, stapt hij over naar de jeugd. Nu is hij elke zaterdagmorgen scheidsrechter van jeugdteams, zoals de JO9 en JO12. Bijker: “Eigenlijk ben ik geen scheidsrechter, maar meer spelleider. Als ik fluit, leg ik uit waarom ik fluit. Ik vind het prachtig om dat voor die kleine jongens te doen,” klinkt het enthousiast. Hij neemt het voor lief dat hij een dag later wel eens wat last heeft van zijn spieren. Ook Marlou is nauw betrokken bij het voetbal. Zij mist geen enkele thuiswedstrijd van kleinzoon Senna, die bij vv Steenwijk speelt. 

Voetbal kijken doet Bijker zelf ook graag. Hij volgt samen met zijn maat Gerrie van der Hogen de thuiswedstrijden van het tweede. Ook is hij te vinden bij de wedstrijden van de JO15 en het zevental. Wel moet Bijker van het hart dat hij het jammer vindt dat vv Willemsoord momenteel geen eerste zondagsteam heeft en dat er bij de andere teams weinig publiek komt kijken. “Bij het zevental ben ik soms de enige.” Toch noemt hij vv Willemsoord een ‘actieve club’. Daarmee doelt hij vooral op de Kolonie cup en George Fransen Bokaal.

Vijf vrijwilligersbanen

Dat Bijker een clubman in hart en nieren is, blijkt ook uit het feit dat hij vrijwilliger is. Elke maandagmorgen meldt hij zich samen met andere oud-voetballers. De mannen maken de kleedkamers schoon, ruimen op en maken de velden klaar. En alsof dat nog niet genoeg is, is Bijker ook nog vrijwilliger bij vier andere organisaties. “Ik ben vrijwilliger bij het MFC Willemsoord, het kerkhof en de ijsbaan en ik breng ook nog de dorpskrant rond,” somt hij op. Daarnaast vindt hij ook nog tijd voor zijn grote passie: klassieke motoren en dan vooral ‘Engels spul’, oldtimers uit de jaren 50. Nu sleutelt hij daar graag aan en maakt ritjes door de omgeving. Vanaf zijn 54e rijdt hij bovendien graag de TT Basse. Daarmee stopt hij nog niet als hij op zijn 61e met pensioen gaat. In totaal doet hij 16 keer mee op het stratencircuit.

Nieuwe voetbalschoenen

Als scheidsrechter heeft Bijker ook zijn sporen wel verdiend. Zijn aanpak loont, nog nooit heeft hij in verband met trammelant een wedstrijd moeten staken. Hij heeft begrip voor spelers die het niet met een beslissing eens zijn. Relativerend: “Ik was zelf vroeger ook niet zo gemakkelijk.” Jeugdscheidsrechter wil hij voorlopig nog wel even blijven. “Pas heb ik nog nieuwe voetbalschoenen gekocht. Ik hoop het nog een poosje vol te houden,” besluit hij energiek.