Vrouwen van Nu Steenwijk viert 75-jarig jubileum: ‘De lezingen zijn het mooist en verbinding is waardevol’

STEENWIJK - ‘Oprichting afd. Bond van Plattelandsvouwen te Steenwijk’ luidt de kop van een advertentie in de Steenwijker Courant uit 1948. Het is dit jaar dus precies 75 jaar geleden dat de grootste vrouwenvereniging van Steenwijk, die nu Vrouwen van Nu heet, is opgericht. Tijd voor een feestje!

Voorzitter Sarie van Andel (72), Jo Ziel (85) en Reiny van Ek (67) laten de uitnodiging zien van het jubileumfeest dat de vereniging gaat vieren op woensdag 20 september. Op het programma staat een rondvaart in Giethoorn en een buffet in restaurant Smit. Op deze uitnodiging staat ook de advertentie van de oprichting. Die wordt op 17 september 1948 gehouden in zaal Blok aan de Markt. Spreekster is mevrouw Meegs. Verder staat erbij dat belangstellenden zich op kunnen geven als lid. Massaal hebben Steenwijker vrouwen dat in de afgelopen 75 jaar gedaan. In de jaren 80 groeit de vereniging tot 175 leden. “Nu hebben we nog 90 leden en zijn nog steeds de grootste vrouwenvereniging in Steenwijk,” vertelt Van Andel. Zelf is ze nog maar tien jaar lid. Ziel is met haar 85 jaar het langst lid. “Ik was 24 jaar toen ik in 1962 lid werd van de Plattelandsvrouwen in Havelte,” zegt ze. Later trouwt ze met een boer in Blankenham en sluit zij zich daar aan bij de Plattelandsvrouwen. Sinds 2000 woont ze in Steenwijk. Van Ek is in 1979 zelfs nog een jaar jonger als zij lid wordt. “In die tijd was dat heel gewoon, we gingen toen vaak bij elkaar op kraamvisite,” zegt ze lachend. 

Maatschappelijk betrokken

In de eerste decennia van de vereniging hielden de vrouwen zich tijdens hun bijeenkomsten bezig met handwerken, volgden ze cursussen en probeerden ze invloed uit te oefenen op gemeentelijk beleid. Omdat vrouwen tegenwoordig steeds meer zitting hebben in de gemeenteraad en besturen, is de vrouwenvereniging nu op een andere manier maatschappelijk betrokken. Zo doen meerdere leden vrijwilligerswerk en hebben zij zitting in allerlei besturen. Cursussen staan nog steeds op het programma van de vrouwenvereniging, die sinds 2001 Vrouwen van Nu heet. Van Ek vertelt dat ze meerdere bestuurs- politieke en mangementscursussen heeft gevolgd bij de vereniging. Ze wordt bovendien penningmeester bij de provinciale afdeling van Vrouwen van Nu en zet zich twintig jaar in voor politieke bijscholingscursussen. “We hebben zelfs Wiegel gehad.”  Al die kennis er ervaring dragen er aan bij dat ze in 2001 een betaalde administratieve baan bij het ICT-bedrijf van de politie krijgt. “Bij Vrouwen van Nu word je gestimuleerd om de talenten in jezelf te ontwikkelen,” concludeert ze. Dat kan ook op het gebied van kunst en cultuur. “We hadden een toneelclub, die optrad met kerst en bij zusterverenigingen.” Ziel voegt toe dat ze de lezingen het allermooiste vindt. Ze herinnert zich nog de lezing ‘Kritisch consumeren’ in de jaren 90 en vorig jaar ‘Plastic soep voorkomen’. Een politieagent spreekt over drugsgebruik en twee agrarisch onderneemsters over landbouw in de Weerribben.

Inburgeren

Handwerken doen een aantal vrouwen nog steeds, maar er zijn heel wat activiteiten bij gekomen. Meerdere interessegroepen houden zich bezig met kunst en cultuur, sport en lezen. Alleenstaande vrouwen maken deel uit van een appgroep en spreken daarin af om bijvoorbeeld samen naar de film te gaan. Busreisjes zijn er ook veel geweest. Dat gebeurt nu niet meer, wel fiets- en wandeltochten. Ziel: “Die interessegroepen zorgen voor verbinding en dat is heel waardevol.” Van Andel zegt dat het voor nieuwe inwoonsters een goede manier is om ‘in te burgeren’. Verder zijn er nu inloopochtenden in De Rechter en acht samenkomsten per jaar in De Meenthe met telkens een ander onderwerp, zoals politiek, cultuur, gezondheid, maatschappij en ontspanning. 

Informele viering

Of Vrouwen van Nu over 25 jaar nog bestaat durven de vrouwen niet te zeggen. Van Ek, die met haar 67 jaar het jongste lid is, merkt op: “Wij verouderen.” Ook Van Andel uit haar zorg: “Jongere vrouwen hebben weinig tijd, de toekomst van Vrouwen van Nu is een moeilijk punt.” Toch is het ledental de afgelopen jaren stabiel gebleven, wat hoop biedt voor de toekomst. Hoe het verder gaat, zien de vrouwen nog wel. Eerst is het tijd om feest te vieren. “We hebben flink gespaard, het wordt een informele viering, zonder receptie, zodat er veel tijd overblijft voor verbinding.”